Klasyka, która w chwilach, gdy mam ochotę na coś prostego, a zarazem pysznego nie ma sobie równych. Co najważniejsze, jej przygotowanie nie pochłania wiele czasu, zresztą podobnie jak większość proponowanych przeze mnie przepisów 🙂 Długo nie potrafiłam się przekonać do tego dodatku jajka do sosu, jednak gdy już spróbowałam – nie potrafiłam się oprzeć i w efekcie to danie na stałe pozostało w naszym domowym menu. Osobiście, spaghetti carbonara najbardziej lubię zjadać przy lampce białego wina, które wg. mnie doskonale podkreśla jego walory, … a kiedy dodasz go również do sosu, poczujesz prawdziwą fuzję smaków.
Składniki na 2 porcje:
- 200g spaghetti
- 8 plasterków boczku
- 1 mała cebula
- 1 łyżeczka wyciśniętego czosnku
- 4 żółtka
- 250ml gęstej śmietany
- 100ml białego półwytrawnego wina
- 4 łyżki oliwy
- 4 łyżki startego parmezanu
- 1/4 łyżeczki pieprzu
- szczypta soli
- 1/2 łyżeczki ziół prowansalskich
Odpowiedź: 100g makaronu gotuj w 1 litrze wody w garnku bez przykrycia.
Pytanie: Jak skrócić czas gotowania makaronu?
Odpowiedź: Wodę posól tuż przed wrzuceniem do niej makaronu.
Pytanie: W jaki sposób zapobiec sklejaniu się makaronu?
Odpowiedź: Podczas gotowania dolej do wody 2 łyżki oliwy.
Polecam spróbować prawdziwą klasyczną Carbonarę, taką jak robią Włosi (podaję domowy przepis od włoskich przyjaciół): podsmażyć speck/pancettę na maśle, zeszklić drobno posiekaną cebulkę, też na maśle. W osobnym naczyniu wymieszać słodką (!) tłustą śmietanę z żółtkiem, solą, pieprzem, mieloną świeżo gałką muszkatołową (koniecznie) oraz startym parmezanem. Wrzucić świeżo ugotowany ciepły makaron na patelnię, wymieszać z podsmażonym speckiem i cebulą, chwilę podgrzewać, aż będzie gorące, zestawić z ognia i wylać na makaron sos śmietanowy, porządnie wymieszać, postawić na chwile na ogniu i mieszać aż sos zgęstnieje. Posypać parmezanem. Gotowe!Do Carbonary Włosi nie używają ziół ani czosnku – te dodatki zmienią klasyczny… Czytaj więcej »
A! zapomniałabym! do Carbonary nie daje się białek, bo sos się rozwarstwi i stanie się "jajecznicowy" w konsystencji :-).
malinconia jadłam różne wersje carbonary. Odmienną w Belgii, odmienną we Włoszech, jeszcze inną w Portugalii. Każda smakowała inaczej i była zarówno klasyczna, jak i z dodatkami, przygotowywane tak w restauracjach, jak również przez tamtejszych znajomych. Ja zdecydowanie preferuję wzbogaconą o te składniki, które podałam w przepisie, ponieważ najbardziej smakuje mi właśnie w takiej wersji 🙂
, a jeżeli chodzi o białka, to dodanie całych jajek podobnie może spowodować powstanie "jajecznicy", jak dodanie jedynie żółtek, ponieważ jest to zależne od stopnia nagrzania patelni. Z ciekawości sama kiedyś sprawdzałam 🙂
Bardzo lubię sos Carbonara, ale nie robię często bo niestety dzieci nie chcą za bardzo jeść. Twoja wersja z winem i czosnkiem bardzo ciekawa. Z pewnością pyszne. Pozdrawiam
Uwielbiam makaron, każdy, pod wszelką postacią i ze wszystkimi dodatkami:)
Oj uwielbiam carbonarę! ten boczek kusi nieprzeciętnie, ale co na to moje poszerzające się biodra? :] Pozdrawiam ciepło! 🙂
Jadłam raz i bardzo mi smakowało. Sliczne zdjecia 😉
uwielbiam carbonarę , a Twje wygląda wyśmienicie , ja osobiście też długo nie mogłam sie przełamać w kwestii zółtek w sosie, pozdrawiam, bardzo lubie do Ciebie zaglądac , zawsze coś pysznego wkleisz 🙂
Paula, jasne, nie twierdzę, że te inne wersje są niesmaczne :), broń boże! ja jednak odkąd spróbowałam włoskiej, stałam się ortodoksyjna w tej kwestii :-D. A ponieważ danie podobno z Rzymu się wywodzi, to pozwoliłam sobie nazwać "klasyczną" właśnie tę wersję włoską. To trochę tak jak u nas z bigosem, każdy robi trochę inaczej, dodaje co innego, chociaż "bazą" jest zawsze to samo…
Carbonara jest the best! Uwielbiam, choć przyznam, że w domu robię znacznie uproszczona wersję 🙂
mmm, super:) ostatnio mam chcice na makarony!
Mam knigę włoską po włosku z kuchnią typowo włoską. Pierwszy raz słyszę, że jakaś gałka muszkatołowa ma się do tego dania wplątać. Podobnie robię Paula, i jest najsmaczniejsze;))
Nawet nie wiesz jak uwielbiam Twoją kuchnię kobietko;))
Narobilas mi smaka 😉 Dawno juz nie jadlam Carbonary, a Twoj przepis bardzo mi sie podoba.
Robię podobnie, tylko bez ziół. Zawsze też się zastanawiałam, co z tym czosnkiem ? Różne źródła podają różne wersje. Ja z racji wielkiej lubości do czosnku zawsze go daję. Narobiłaś mi smaka.Pozdrawiam 🙂
Uwielbiam carbonara, właśnie z pancetta, nie dodaę ziól, ale to sprawa smaku. Nie trzeba być ortodoksyjnym;)
Dawno nie robiłam i przypomniałaś, że czas najwyższy to naprawić.
Serdeczności:)
Filozofia smaku, 🙂 na pewno nie ma tam też śmietany…, ale ze śmietanką i gałką naprawdę jest pyszniutkie.
Napisałam ten "swój" przepis w dobrej intencji, a nie po to, żeby się licytować, który przepis jest lepszy. Kiedyś po prostu mnie taką carbonarą poczęstowano, smakowała mi najbardziej ze wszystkich, które jadłam, należy do moich ulubionych dań, więc uznałam, że w komentarzach jest miejsce na to, aby podzielić się doświadczeniami ;-).
Zresztą sami Włosi, w zależności od regionu i od własnego smaku, różnie ją przyrządzają, wystarczy porównać przepisy na włoskich blogach czy forach.
Klasyka jest zawsze doskonała, a carbonara rewelacyjna zawsze.
To jeden z moich ulubionych makaronów! Mniam;-)
makaronik pyszna rzecz! 🙂
Myślę, że polubię to danie 🙂
To ulubione danie mojego Misia. Muszę koniecznie znów je zrobić 🙂
O, dzięki za przypomnienie, bo bardzo lubię, a zapomniałam o niej 🙂
Znam trochę uproszczona wersję, ale to niezmienia faktu,że jest to kolejne letnie danie 🙂
Wygląda bardzo wytwornie na tych Twoich zdjęciach 🙂
oo…zapowiada się pysznie ta klasyka.
Bardzo apetyczne zdjęcie tej Twojej carbonary. Carbonara to jeden z moich ulubionych włoskich pomysłów.
Carbonara – przepisy sporny i wśród samych Włochów. Tak czy siak, pyszna sprawa, w róznych wersjach!
Uwielbiam spaghetti! Mogłabym jeść na okrągło:) W tym tygodniu planuję zrobić spaghetti amore – pomidorki i wino:)
No to trochę i ja się powymądrzam 🙂 Klasyczna carbonara to makaron + podgardle + żółtka (choć tu są rozbieżności, bo wg niektórych żółtko + całe jajko)+ pecorino romano + oliwa, sól i pieprz. I nic więcej. Jeśli chodzi o pancette (niewędzoną), to moim zdaniem nie wiele różni się ona od polskiego boczku.A spaghetti alla carbonara robię podobnie jak Ty. Daję jajka, śmietanę, boczek (czasem wędzony, czasem niewędzony – wolę ten drugi, bo nie jest taki słony), koniecznie czosnek, bo w tym daniu go uwielbiam i koniecznie posypuję natką pietruszki. Nie jest to może klasyczna carbonara, ale dla mnie najpyszniejsza,… Czytaj więcej »
aha i jeszcze parmezan daję, bo w tym daniu wolę go od pecorino.
Pyszka!
Zjesz i nie potrzeba nic więcej:)
Pozdrówka cieple, Olcik
Trochę musiałam pozmieniać… znów wina brak :]
A.
[…] Inne porady i inspiracje na potrawy z dodatkiem spaghetti oraz tofu znajdziesz w poście: – Spaghetti Carbonara, – Bakłażan Zapiekany z Warzywami, Ryżem i Tofu, – Warzywa z Woka z Tofu i […]